Uit alle hoeken van De Hoven kwamen op woensdag 2 oktober de deelnemers aan het jaarlijkse uitje naar de Lijnbaanstraat gelopen. Daar stond de bus al klaar en stroomde de bus langzaam vol. Iedereen werd welkom geheten door chauffeur Gert met praktische informatie en door Isabel, voorzitter van de buurtvereniging. Het reisje werd dit jaar gezamenlijk met de vrijwilligers van het Ontmoetingscentrum Mulderskamp georganiseerd ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan. De stemming zat er meteen al goed in. Na het verlaten van de drukke A1 zette de bus koers richting Harderwijk en konden we genieten van de eerste herfstkleuren in de bossen en het mooie heidelandschap. Dan bij Harderwijk de vlakke polder in, via Lelystad naar Enkhuizen. Soms dreigende luchten, waaruit buien vielen, dan weer het zonnetje in een blauwe lucht met Hollandse bloemkoolwolken! Zo was het ook toen we bij het Zuiderzeemuseum aankwamen. Eigenlijk kon je wel zeggen dat we die dag op de juiste momenten op de juiste plaatsen waren. Viel er een bui, dan waren we binnen of in ieder geval gauw binnen….
Chauffeur Gert zette ons keurig voor de ingang van het museum af. Samen met een groep jongeren wachtten we tot we de boot op mochten. Toen het zover was, gingen we al zingend aan boord. En wat zou er anders gezongen worden dan de Zuiderzeeballade?
Na een vaartochtje van ongeveer een kwartier stapten we aan wal. Iedereen had zo langzamerhand wel zin in koffie en na een wandeling langs de karakteristieke kalkovens, over een dijk, over bruggetjes en door klinkerstraatjes bereikten we het restaurant, waar de koffie met heerlijke appeltaart al klaar stond. We lieten het ons smaken! Daarna werd de groep in kleine groepjes verdeeld, die elk met een gids op stap gingen door het museum. Onze groep ging met gids Yvonne mee, die ons vertelde dat er door het verdwijnen van behoorlijk wat werkgelegenheid in en om Enkhuizen woningen leeg kwamen te staan, die nu een plek hebben gevonden in het Zuiderzeemuseum. Het is niet zo dat alles wat er staat uit Enkhuizen komt, maar uit het gehele gebied rond de voormalige Zuiderzee. Het buitenmuseum is onderverdeeld in vijf buurten, waarvan we Urk al gauw herkenden aan het wasgoed dat aan drooglijnen tussen de huizen boven de straat hing te wapperen. Je kreeg de indruk in een echt dorp te lopen, veel vrijwilligers deden ook vandaag weer hun best door als vaste bewoners van de huisjes op te treden. Er werd in de groentetuintjes gewerkt, er werd andijviestamppot gekookt, bij een schuur werd vis gerookt en de smid blies zijn vuur aan.
Na de rondleiding was er voor ons in het restaurant een smakelijke lunch bereid. Soep, lekkere broodjes, tonijnsalade, kaas en vleeswaren, fruit, we lieten ons verwennen. Daarna hadden we vrije tijd om op eigen gelegenheid het museum te verkennen. Voor een aantal mensen die slecht ter been waren, waren er rolstoelen aanwezig, waarvan dankbaar gebruik werd gemaakt. Maar o, die kleine zwenkwieltjes en dan ook nog op de hobbelige kinderkopjes van de smalle straatjes. Oefening baart kunst en vooral Hannie liet zien een stoere meid en rolstoelduwster te zijn, alhoewel Karin zo heel af en toe wel angsten uitstond als de wieltjes weer eens het rechte pad wilden verlaten. De winkels in het stadsstraatje werden druk bezocht en rond de klok van drieën was iedereen net op tijd voordat een enorme bui losbarstte bij de aanlegsteiger van de boot. Ook al zaten of stonden we droog, het werd een koud tochtje over het water, dat wat langer duurde, omdat er mensen bij het station van boord moesten. Aan de overkant was het weer droog en konden we de bus in. Weer over de dijk, door de polder, langs Lelystad naar Harderwijk, waar chauffeur Gert ons op een extra stadstour trakteerde omdat we te vroeg waren voor het afsluitende diner. In een gezellige uitspanning in het bos buiten Harderwijk lieten we zien dat zo’n dagje in de buitenlucht hongerig maakt en deden we de kok en zijn/haar gerechten eer aan. Na een speech van Hannie waarbij ze alle aanwezigen van harte uitnodigde voor de activiteiten aan de Mulderskamp, toastten we op de zilveren jubilaris Ontmoetingscentrum Mulderskamp. Nog wat napraten over de mooie dag en over allerlei ‘Heufse zaken en mensen’, het laatste stukje met de bus en weer veilig aangekomen in de Lijnbaanstraat, met dank aan de chauffeur, het bestuur van de buurtvereniging en het Ontmoetingscentrum Mulderskamp voor de uitstekende organisatie! We hebben genoten! Coby Aartsen
